ΚΕΙΜΕΝΑ: Παιδεία
ΘΕΜΑ Α
Η συγγραφέας έχει την άποψη ότι οι άνθρωποι σήμερα πρέπει να διαθέτουν μια γενική μόρφωση, ώστε να είναι σε θέση να αξιολογούν και να εκτιμούν κάθε ανθρώπινη πράξη και διαδικασία μέσα στον κοινωνικό βίο. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχει στους σπουδαστές μια σειρά γενικών μαθημάτων που έχουν σχέση με τις επιστήμες του ανθρώπου. Αυτά θα είναι τα εργαλεία για να σκέπτονται και να επιχειρηματολογούν σε μια δημοκρατική κοινωνία.
ΘΕΜΑ Β
Ερώτημα 1ο
Χρησιμοποιεί επίκληση στην αυθεντία. Επικαλείται τη μεθοδολογία του Σωκράτη, την οποία πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι σε μια σύγχρονη κοινωνία.
Ερώτημα 2ο
Το κείμενο είναι άρθρο, γιατί έχει τίτλο, αναφέρεται σε ένα επίκαιρο θέμα και είναι δημοσιευμένο σε εφημερίδα.
Ερώτημα 3ο
επικρατήσει - δεξιότητα/δυνατότητα - σπουδαία - οικουμενικό - ωφελιμισμό
ΘΕΜΑ Γ
Το όραμα του Κ. Παλαμά είναι η ανάπτυξη της επιστήμης στην Ελλάδα με την παροχή παιδείας. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να δημιουργηθούν σχολεία με δημοκρατικό και φιλελεύθερο πνεύμα, ανοικτά στην έρευνα και τον προβληματισμό.
Το ύφος του κειμένου είναι προτρεπτικό και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα με τη χρήση της προστακτικής σε όλους τους στίχους. Τα θαυμαστικά επίσης προτρέπουν τον αναγνώστη στη συμμετοχή σε κάτι που είναι σπουδαίο.
ΘΕΜΑ Δ
Θέμα: Σε ένα άρθρο που θα δημοσιευτεί στην ηλεκτρονική εφημερίδα του σχολείου σας να αναπτύξετε τις απόψεις σας για τα εφόδια που πρέπει να παρέχει η παιδεία στους νέους (300-400 λέξεις).
Πρόλογος
Ορισμός της παιδείας και της εκπαίδευσης
Ιστορική αναδρομή
Περιγραφή της κατάστασης που επικρατεί σήμερα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Κύριο θέμα
[1] Τι εφόδια πρέπει να παρέχει η εκπαίδευση στους νέους
- Καλλιέργεια και ανάπτυξη κριτικής σκέψης
- Να μάθει το παιδί να μελετά (όχι να "διαβάζει" ή να "παπαγαλίζει"), δηλαδή να ερευνά
- Να "μάθει πώς να μαθαίνει". Δηλαδή να αναπτύσσει πρωτοβουλία ή επιθυμία για αναζήτηση της γνώσης και όχι την επιβολή της. Ειδικά το τελευταίο έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού οι γνώσεις του σήμερα, που μεταφέρονται στο παιδί, στο κοντινό μέλλον θα είναι πολύ φτωχές και ίσως ξεπερασμένες. Και αυτό πρέπει να γίνεται μέσα από διαθεματικές ομαδικές εργασίες
- Να ερευνά, να αναζητά τη γνώση και να μην τη λαμβάνει έτοιμη
- Να μαθαίνει να συνδέει τις αποσπασματικές γνώσεις που απέκτησε γύρω από ένα συγκεκριμένο θέμα ή ζήτημα
- Να μαθαίνει να συνεργάζεται, να σκέφτεται την ομάδα, να χρησιμοποιεί τις νέες τεχνολογίες, να παρουσιάζει, να κρίνει και να κρίνεται, να γράφει
- Να χρησιμοποιούν οι μαθητές κάθε γνώση
- Να αξιοποιούν υλικοτεχνικές υποδομές (βιβλιοθήκες, εργαστήρια Η/Υ, διαδίκτυο, εφημερίδες κ.λπ.)
- Να ασκείται ο μαθητής στο διαλογικό μάθημα. Να γίνεται διάλογος ή συζήτηση, όχι με κλειστού τύπου ερωτήσεις με το δάσκαλο, αλλά μεταξύ των μαθητών. Ο εκπαιδευτικός είναι αυτός που ελέγχει την ποιότητα της συζήτησης και ασκεί τους μαθητές στη χρήση επιχειρημάτων. Αξιολογεί αυτές τις ικανότητες, την επιθυμία για διάλογο, τη χρήση των συλλογισμών και τις γνώσεις που επικαλούνται οι μαθητές
- Να μαθαίνουν οι μαθητές να κρίνουν ιδέες και όχι άτομα και να κρίνονται αναλόγως
- Να συζητούν με όρους διαλόγου (χωρίς επιβολή άποψης με τη βία ή τις φωνές)
- Να επιδιώκεται η καλλιέργεια και ανάπτυξη της δημιουργικότητας με τη μελέτη και τη διαθεματική προσέγγιση
- Να ασκούνται οι μαθητές στη διοργάνωση πολιτιστικών δράσεων (που αξιολογούνται) μέσα στο οικείο σχολικό περιβάλλον και το μαθητικό κοινό (εκθέσεις φωτογραφίες, ζωγραφικής, μουσικές εκδηλώσεις, θεατρικά δρώμενα που γράφουν ή απλά παίζουν μαθητές, φεστιβαλικές δράσεις, σχολική έντυπη ή ηλεκτρονική εφημερίδα κ.τ.λ.) με συγκεκριμένα κάθε φορά θέματα-αφιερώματα
- Να αναπτύσσει την καλλιτεχνική κρίση.
Επίλογος
Εν κατακλείδι, αξίζει να σημειώσουμε ότι στόχος της παιδείας δεν είναι ή δεν πρέπει να είναι η απλή μεταφορά γνώσεων. Οι γνώσεις έχει αποδειχθεί ότι αλλάζουν ή μετασχηματίζονται πολύ γρήγορα, ειδικά στον σύγχρονο καταιγισμό πληροφοριών. Αντίθετα, το σχολείο πρέπει να στοχεύει σε πολίτες που να μπορούν να κρίνουν ανεξάρτητα και αυτόνομα τόσο τις πληροφορίες που λαμβάνουν όσο και το ίδιο το περιβάλλον τους. Ωστόσο, για να γίνει κάτι τέτοιο το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να γίνει πιο δημοκρατικό. Οι άνθρωποι που διαμορφώνουν το εκπαιδευτικό σύστημα οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τις ατομικές επιθυμίες και κλίσεις ή επιλογές των μαθητών, για να αναπτύσσουν τις ικανότητές τους μέσα από τη βιωματική αναζήτηση της γνώσης, τη συνεργασία και τον σεβασμό.