ΚΕΙΜΕΝΟ: Το δελτίο ειδήσεων
Α1. Ο συγγραφέας στο κείμενο αυτό ασκεί κριτική στο πώς χρησιμοποιείται η τηλεόραση από τους ανθρώπους αυτού του χώρου. Οι δημοσιογράφοι ασκούν μια καταλυτική επίδραση στο τι θα παρακολουθήσουν οι τηλεθεατές. Αυτοί επί της ουσίας διαμορφώνουν την κοινή γνώμη με τους πολιτικούς να είναι και οι ίδιοι θεατές σε ένα ανεξέλεγκτο από αυτούς σώου. Η τηλεόραση παρουσιάζει ό,τι είναι περίεργο, παράξενο, απάνθρωπο, εξτρεμιστικό και παράλογο, επειδή έτσι νομίζουν οι άνθρωποί της ότι θα έχουν μεγαλύτερη τηλεθέαση, άρα και κέρδη. Οι άνθρωποι του μόχθου, οι άνθρωποι της λογικής και της υπευθυνότητας δεν έχουν θέση σε αυτού του είδους την τηλεόραση και ο συγγραφέας εκφράζει τη διαφωνία του και τη δυσαρέσκειά του.
Β1. α. Λ
β. Λ
γ. Σ
δ. Σ
ε. Λ
Β2. Θεματική πρόταση: «Η Ελλάδα είναι μια παράξενη χώρα ... κυβερνούν οι δημοσιογράφοι».
Λεπτομέρειες ή σχόλια: «Αυτοί δίνουν ... κανείς δεν τους διακόπτει».
Κατακλείδα: «Όλα δείχνουν ότι οι δημοσιογράφοι έχουν την εξουσία».
Β3. α. οργανώνουν - ορθολογικός/ρεαλιστικός - μαλώνουν/ερίζουν - παραστρατούν - διάσημοι/διαπρεπείς/αγαπητοί
β. αποσιωπά, συχνά, απελευθερώνονται, ανενημέρωτοι, μισητοί
Β4. α. Οι παύλες δείχνουν τις απαντήσεις που θα έδινε ένας συνομιλητής από ξένη χώρα και έτσι έχει την έννοια του διαλόγου. Τα εισαγωγικά είναι αυτούσια τα λόγια του υποθετικού συνομιλητή του.
Στην ένατη παράγραφο έχουμε εισαγωγικά, γιατί είναι μεταφερόμενα αυτούσια τα λόγια του αρχισυντάκτη.
β. Η σύνταξη είναι ενεργητική.
Παθητική σύνταξη: «Σ’ αυτούς δίνεται άνεση χρόνου από τους εισαγγελείς για να απολογηθούν»
Γ1. Η τηλεόραση ασκεί καταλυτική επίδραση, θετική και αρνητική, στους τηλεθεατές. Πώς, κατά τη γνώμη σας, θα μπορούσαν τα προβαλλόμενα προγράμματα της τηλεόρασης να είναι χρήσιμα σ’ αυτούς; (500-600 λέξεις).
Πρόλογος
Η τηλεόραση ανήκει στα ΜΜΕ και αποτελεί το σημαντικότερο μέσο για την πληροφόρηση και τη διαμόρφωση των πολιτών μιας κοινωνίας.
Είναι μέσο επικοινωνίας σχετικά πρόσφατο (από τις αρχές του 2ού αιώνα). Σχετίζεται με τη βιομηχανική επανάσταση και χρησιμοποιείται ως εργαλείο εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που βρέθηκαν στο προσκήνιο μετά την πτώση του φεουδαρχικού καθεστώτος.
Με την εμπειρία των εκατό χρόνων μπορούμε να πούμε ανεπιφύλακτα ότι σήμερα η τηλεόραση είναι ένα αποπροσανατολιστικό μέσο, που δεν έχει κανένα σκοπό να βοηθήσει την κοινωνία να επιτύχει υψηλότερους ρυθμούς πολιτιστικής ανάπτυξης. Για όλα αυτά όμως δεν φταίει το ίδιο το μέσο ως εργαλείο αλλά οι άνθρωποι που το χρησιμοποιούν στραβά και καταστροφικά.
Κύριο θέμα
[1]. Τα θετικά της τηλεόρασης
Μπορεί να προσφέρει:
- Ενημέρωση και πληροφόρηση
- Ψυχαγωγία και διασκέδαση
- Παροχή γνώσης και μόρφωσης
- Κρατά συντροφιά σε άτομα ανήμπορα να βγουν από το σπίτι
- Μπορεί να συμβάλλει στον διάλογο (για θέματα πολιτικά, κοινωνικά κ.λπ.)
- Μπορεί να γίνει στήριγμα της δημοκρατίας
- Μπορεί να ελέγξει την εξουσία κ.ά.
[2]. Τα αρνητικά στοιχεία της τηλεόρασης
Ωστόσο σήμερα δεν λειτουργεί όπως περιγράφηκε παραπάνω.
- Παραπληροφορεί με επιλεγμένα στοιχεία προπαγάνδας των κάθε είδος τυχοδιωκτών
- Κινδυνολογεί και κρατά τους πολίτες σε ένα κλίμα τρομοκρατίας και κινδυνολογίας
- Προβάλλει πρότυπα αποκρουστικών και ανήθικων ανθρώπων
- Προβάλλει την υποκουλτούρα
- Λοιδωρεί τον πολιτισμό του κράτους στο οποίο εκπέμπει
- Εισάγει αλλότρια ήθη και έθιμα
- Έχει καταντήσει ένα μπακάλικο για την πώληση άχρηστων προϊόντων
- Παραβιάζει ατιμώρητα την ιδιωτική ζωή των πολιτών κ.ά.
Γενικά είναι ένα καταστροφικό μέσο, που δεν πρέπει οι πολίτες να του δίνουν καμία σημασία.
[3] Πώς μπορεί να φανεί χρήσιμη
- Προβολή της επικαιρότητας με κριτήριο τον σεβασμό της προσωπικότητας του τηλεθεατή
- Αντικειμενική πληροφόρηση με την παράθεση των θέσεων της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης
- Προβολή κοινωνικών θεμάτων, που θα λειτουργούν θετικά στον τηλεθεατή (περιστατικά προς μίμηση και παραδειγματισμό)
- Προβολή κοινωνικών εκδηλώσεων μορφωτικού και παιδαγωγικού χαρακτήρα
- Εκπομπές γνώσης και ανάπτυξης της λογικής του τηλεθεατή (ντοκιμαντέρ, εκπαιδευτικά προγράμματα)
- Προβολή των διεθνών γεγονότων κ.ά.
Επίλογος:
Η τηλεόραση είναι απότοκος της υπάρχουσας κοινωνίας και το πώς θα λειτουργήσει εξαρτάται από τους ανθρώπους της. Εάν η κοινωνία στηρίζεται σε στέρεες και ηθικές βάσεις, τότε η κατεύθυνσή της θα είναι προς την στήριξη αυτής της κοινωνικής βάσης της, που είναι οι άνθρωποί της. Δυστυχώς όμως η σημερινή κοινωνία στηρίζεται σε σαθρές βάσεις και ως εκ τούτου και η τηλεόραση θα εκφράζει αυτή την κοινωνία με όλα τα αρνητικά συμπτώματά της.
Επειδή χρησιμοποιείται ως εργαλείο και μηχανισμός από την εξουσία, δεν πρόκειται ποτέ να βελτιωθεί. Γι’ αυτό την ευθύνη για το πώς θα σταθούμε απέναντι στην τηλεόραση την έχει ο κάθε πολίτης ξεχωριστά.