ΚΕΙΜΕΝΟ: Η σκλαβιά του ψεύδους

Α1. Ο συγγραφέας προβληματίζεται στο κείμενο αυτό για το πώς παρουσιάζονται οι άνθρωποι στην κοινωνία. Ισχυρίζεται πως όλοι έχουν δύο διαστάσεις. Μία είναι αυτή του πραγματικού εαυτού τους, τον οποίο κρατούν ερμητικά κλειστό και αποφεύγουν για διάφορους λόγους να τον εκθέσουν στο κοινωνικό σύνολο. Η άλλη είναι αυτή που παρουσιάζουν προς τα έξω. Οι άνθρωποι δηλαδή έχουν το πρόσωπο και το προσωπείο. Συνήθως, παρουσιάζονται με το προσωπείο, γιατί δεν έχουν την ψυχική δύναμη να παρουσιάσουν το πρόσωπο. Οι λίγοι που τολμούν να παρουσιάσουν το πρόσωπό τους είναι οι γνήσιοι, οι δημιουργικοί άνθρωποι.

Β1. α. Λ

β. Σ

γ. Λ

δ. Λ

ε. Σ

Β2. Αναπτύσσεται με επεξήγηση των εννοιών ψεύδος και νοθεία και με παραδείγματα

Β3. α. κρύβουμε / αποκρύπτουμε

διαφορά

συστολή

προσποιητά / συνειδητά

β. Η χρήση της γλώσσας σε αυτές τις εκφράσεις είναι μεταφορική.

1. «ο ψυχικός μας κόσμος είναι ανεξερεύνητος»

2. «Προσποιούμαι λοιπόν εξωτερικά τον λυπημένο»

Β4. α. Έχει ως σκοπό να δώσει τη διευκρίνιση ή την επεξήγηση της λέξης φανέρωση.

β. Η σύνταξη είναι ενεργητική.

Παθητική σύνταξη: Από τα πρώτα βήματα της ζωής εμείς πολιορκούμαστε από το ψεύδος

Γ1. Ποια, κατά τη γνώμη σας, είναι τα κύρια στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον ολοκληρωμένο άνθρωπο; Πιστεύετε ότι τα στοιχεία αυτά συναντώνται συχνά στον άνθρωπο της εποχής μας; (400-500 λέξεις).

Πρόλογος

Ο άνθρωπος είναι μια οντότητα διαμορφωμένη αλλά και διαρκώς μεταβαλλόμενη κάτω από την επίδραση των φυσικών και κοινωνικών συνθηκών, μέσα στις οποίες ζει και κινείται, και της ίδιας του της δράσης.

Ο άνθρωπος είναι μια σύνθεση βιολογικών, πνευματικών και ψυχικών στοιχείων. Οι ανάγκες του επομένως είναι βιολογικές, υλικές, πνευματικές, κοινωνικές, ψυχικές, πολιτιστικές.

Οι σκοποί του ανθρώπου είναι άμεσοι, όπως η ικανοποίηση των αναγκών του, η βελτίωση των συνθηκών της ζωής του και η ανετότερη διαβίωση μέσα στη φύση και την κοινωνία. Παράλληλα υπάρχουν και έμμεσες ανάγκες, που είναι η αλλαγή του εαυτού του, η καλλιέργεια των δημιουργικών του ικανοτήτων, η ανάπτυξη των ανθρωπίνων ιδιοτήτων του, η διαμόρφωση ολοκληρωμένης προσωπικότητας, η διαρκής δηλαδή εξανθρωποποίησή του.

Όταν λοιπόν λέμε ολοκλήρωση του ανθρώπου, εννοούμε την ολόπλευρη ανάπτυξη όλων των έμφυτων ικανοτήτων του ατόμου και την απόκτηση και ανάπτυξη καινούριων, με σκοπό την πραγματοποίηση όλων των κλίσεων και των επιθυμιών του.

Κύριο θέμα

Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος διαφέρει από εποχή σε εποχή.

[1]. Τα κύρια στοιχεία του ολοκληρωμένου ανθρώπου

Σήμερα πρέπει να έχει τα εξής στοιχεία:

• Αυτογνωσία
• Μόρφωση, άρα προσωπικότητα, που σημαίνει ελευθερία και ανεξαρτησία
• Ισχυρή θέληση
• Ηθική συγκρότηση, που ιδιαίτερα στοιχεία της πρέπει να είναι η δικαιοσύνη και η εντιμότητα
• Σεβασμό στην εργασία          
• Κοινωνικά ενδιαφέροντα και κοινωνική δράση
• Ανθρωπισμό.

Όπως καταλαβαίνουμε, τα στοιχεία αυτά λείπουν από τους περισσότερους ανθρώπους, γιατί η εποχή μας δεν στοχεύει να δημιουργήσει τέτοιους ανθρώπους.

[2]. Τα στοιχεία αυτά συναντώνται στον σημερινό άνθρωπο;

Ο σημερινός άνθρωπος έχει πολλές δυνατότητες και η εποχή μας παρέχει σ’ αυτόν πολλές διευκολύνσεις για να αναπτυχθεί. Ωστόσο, όλο και πιο πολύ απομακρύνεται από την πρόσκτηση των παραπάνω χαρακτηριστικών, γίνεται απάνθρωπος, ανήθικος, αντικοινωνικός και ιδιοτελής.

Το αν γίνει ολοκληρωμένος ή όχι, με την παραπάνω έννοια, εξαρτάται από τον ίδιο και από τις ψυχικές και πνευματικές δυνάμεις που αυτός διαθέτει.

Επίλογος:

Η κάθε κοινωνία όμως για να αναπτυχθεί χρειάζεται και ολοκληρωμένους ανθρώπους. Η συνειδητοποίηση αυτού του συμπεράσματος από τον καθένα είναι αναγκαία και επιβεβλημένη, γιατί η ολοκλήρωση του ανθρώπου σε προσωπικότητα είναι πλέον υπόθεση του ίδιου του ατόμου.